Het was in Chartres, in 2004, toen ik voor het eerst kennismaakte met de zwarte Madonna. Met een kleine groep deden we energetisch werk in en om de kathedraal en aan het einde van iedere dag, na de Vespers, ging ik altijd even bij haar zitten. Het voelde goed en vertrouwd. Wie was zij en waar kwam ze oorspronkelijk vandaan?

In Chartres bevond zich onder de kathedraal een bron, eigenlijk een zeer diepe put met een grote energetische en geneeskrachtige waarde, die verbonden was met de rivier de Eure. Deze put is in de 17de eeuw dichtgemetseld. Daar vlakbij stond het beeld van de zwarte Madonna “van onder de aarde”. Tijdens de Franse revolutie is zij vernietigd, maar later is er in de crypte een kopie gekomen. De kathedraal was omringd door een woud van eiken. Het was een oude Druïdenplek, verbonden met de Keltische natuurreligie. Chartres kent overigens twee zwarte Madonna's; een in de crypte en een in de kerk, de zwarte Madonna van de Pilaar. Dit is nu dus de oudste zwarte Madonna van Chartres. Wat schetst echter mijn verbazing dat ik na enig naslagwerk opmerkte dat in 2013, tijdens een grondige schilderbeurt van de kathedraal, deze Madonna blank is geworden. Is men bang voor het zwarte of heeft het nog te maken met het feit dat eeuwen geleden, tijdens de opkomst van het orthodoxe Christendom, de aanbidders van het vrouwelijke principe als ketters werden gezien waardoor er in die periode ook al een aantal zwarte madonna's werden wit geschilderd?

De zwarte Madonna's kan men plaatsen in de voorchristelijke matriarchale religie.

Zij is de universele Godin, zoals ook Isis, Artemis, Cybele en Diana. Daarmee vertegenwoordigt de zwarte Madonna ook Maria Magdalena, die het ware geheim van Jesus overbracht, Hij die het Al Kent.

Gedurende mijn vervolgreis van Chartres naar het Zuiden zou ik haar nog vele malen tegenkomen, o.a. op de Mont Saint-Michel en in Le Puy-en-Velay. Vanuit Chartres benaderde ik in de late middag Mont Saint-Michel en even voor zes uur liep ik tijdens eb over het vrijgekomen pad door de zee naar de abdij op de berg. Het was tegen sluitingstijd, maar ik kon nog mee op de laatste ronde, omhoog in de imposante abdij van Saint-Michel. Ik dwaalde met gids Alain door de eeuwen heen. In een grote zaal met nissen mocht ik klanken maken. Toen we bij de crypte kwamen, maakte hij een ruimte speciaal voor mij open en zei: ‘Dit is de plek van Notre-Dame-Sous-Terre.’ Ik stapte de koele ruimte in, niet wetende wat mij te wachten stond. Ik was er helemaal alleen en zocht iets, ik dacht aan de zwarte Madonna. Toen kon ik haar aanwezigheid merken en voelde ik tevens verbondenheid en dankbaarheid. Toen ik uit de ruimte kwam, vertelde Alain dat zich daar inderdaad vroeger een zwarte Madonna had bevonden en dat deze nu elders was geplaatst.

De volgende dag, na vele uren rijden, arriveerde ik in de kathedraal van Le Puy-en Velay, een belangrijke plek op de Camino en begroette ik haar wederom, samen met vele pelgrims op weg naar Santiago de Compostella.

In de kathedralen met een zwarte Madonna komen we ook vaak Maria Magdalena tegen. Zij is ook verbonden met de zwarte aarde, met de bronnen, de bergen en de oeroude bomen. Daar laten zij zich beiden "zien en horen". 

De traditie van de zwarte Madonna ligt bij Isis en haar oorsprong ligt weer bij Lilith. Zij vertegenwoordigen de kracht van het vrouwelijke principe. Het is een beeld van trots en standvastigheid in tegenstelling tot de witte Madonna Maria, het conventionele beeld van de koesterende moeder. De zwarte Madonna is nauw verbonden met Sophia, het archetypisch beeld van de goddelijke wijsheid.

De zwarte Madonna is donker en licht. Zij laat uit de duisternis het licht ontstaan. Zoals het ongeboren kind in de donkerte van de baarmoeder verblijft voordat het in het licht treedt. 

Het zwarte staat voor het onbewuste, verbonden met de ziel. 

Het zwarte gat in het universum is ook als een baarmoeder waaruit weer ontelbare andere universa en sterrenstelsels voortkomen. Het is als de baarmoeder van het kosmisch begin.

De meeste zwarte Madonna's bevinden zich in Frankrijk, meer dan 300 zelfs. Een kleiner aantal treft men aan in andere Europese landen, maar er zijn er ook op andere continenten.

De zwarte Madonna's verschenen op sacrale plekken in het landschap; in of bij een grot, bij bronnen, stenen en bomen. Krachtplekken die ontstonden bij de ontmoeting van actieve aarde energie met kosmische energie. Het zijn leylijnen, drakenpaden, namen voor  krachtlijnen die de aarde in een geometrisch patroon verbinden. Hier ontstonden bedevaartsplaatsen en werden de eerste kerken gebouwd. Op deze plekken vonden er ook vaak wonderen en helingen plaats en waren er Mariaverschijningen.

Er staat nog een zwarte Madonna op mijn lijstje en wel La Moreneta, in het spirituele hart van Catalonië, Montserrat. Zij bevindt zich in de Santa Cova, de heilige grot, waar zij gevonden is in de 12de eeuw.

Binnen een paar weken zal ik haar ontmoeten en via haar mij verbinden met Sophia, de onsterfelijke geest van geloof en wijsheid, die licht brengt in de duisternis van de chaos en omringd is door een stralenkrans van sterren.

De zwarte Madonna draagt de geboorte van de nieuwe aarde in zich.

www.moederaarde.eu