Op dit moment is het bijna Kerst, een moment van bezinning en reflectie. Naar binnen gaan en de liefde voelen voor jezelf en anderen.
Ieder jaar neem ik me voor geen kaarten te schrijven, maar ook dit jaar ga ik er toch weer voor zitten. Vooral voor diegenen die ver weg wonen of die ik niet dagelijks zie. Je kunt wel een algemene kerstboodschap via whatsapp of mail sturen, ook mooi, maar echt voor iemand gaan zitten en op de ander intunen is toch iets anders.
Terwijl ik hier zo zit, voel ik zoveel liefde voor de mensen om me heen. Zoveel dierbare vriendschappen die zo vervullend zijn. Waarom niet eens zeggen hoeveel ik van ze hou? De woorden ‘houden van’ zeg je, in ieder geval in Nederland, niet zomaar tegen iemand. Jongeren daarentegen doen de hele dag niets anders. ‘I love you’ staat op elke verjaardagskaart, app of mail. Het betekent, denk ik, ‘ik vind je leuk’. De woorden ‘ik hou van jou’, verschralen op die manier.
Als ik ‘ik hou van jou’ zeg, dan meen ik het ook echt met hart en ziel. Als je je helemaal openstelt voor een ander, dan zie je hoe mooi iemand is, als mens en als vriend(in). We zeggen dat veel te weinig tegen elkaar vind ik, dus vandaar dat ik er in dit artikel aandacht aan wil besteden.
Wij Nederlanders zijn van oorsprong Calvinistisch en gevoelens zomaar uiten aan een willekeurige onbekende, dat doe je niet. Hoe gaat het? Het gaat goed. En dat terwijl het misschien wel hartstikke slecht met je gaat. Geen vuile was buiten hangen, je weet maar nooit wie dat tegen je kan gebruiken.
Zo jammer vind ik dat. Als je je openstelt voor de ander krijg je op een hele andere golflengte verbinding. Je praat niet een hele avond over een ander of over oppervlakkige zaken, maar over jezelf en de ander.
Laatst had ik een dineetje met dierbare vriendinnen. Het was reuze gezellig, maar op een gegeven moment vroeg ik ‘hoe is het nou met jou en met jou?’ Vol verbazing realiseerde een ieder zich dat we het nog geen seconde over onszelf gehad hadden. Ik had wat kaarten meegenomen (o.a. de Weg van de Ziel) en terwijl iedereen een kaart trok, gingen we bij elkaar naar “binnen”. Zo’n mooie avond, zo vervullend en zo dierbaar en liefdevol. En zo simpel eigenlijk!
Iedereen heeft behoefte om te delen, gezien te worden, in het licht te staan. Hoe mooi zou het zijn als we elkaar het “licht” zouden gunnen. Tijd zouden maken voor elkaar, bewust te leven, te genieten van de kleine dingen om ons heen. Rust in jezelf te vinden. Gewoon tegen iemand zeggen, ik hou van jou! Of wat een dierbare vriend of vriendin ben jij, of wat ben ik blij dat jij in mijn leven bent gekomen en ga zo maar door. Je zult ontroering tegenkomen en kwetsbaarheid, maar het voelt zo goed!!
De eerste stap begint bij jezelf. Je niet gek laten maken door alle chaos om je heen, maar door contact te maken met je eigen bron. Daar kun je bij jezelf blijven. We hebben geleerd om verstandelijk te zijn, onze intelligentie te gebruiken en ons masker op te zetten. Hup, zet dat masker af en durf jezelf te zijn, in al je kwetsbaarheid.
Ik heb laatst weer een workshop gegeven aan jongeren tussen de 17 en 21 jaar die een tussenjaar volgen. Een grote groep van 30 meisjes en jongens. Het thema was “Wie ben ik”. Zelf gekozen door een van de jongeren die mij gevraagd had voor deze workshop.
We hebben een hele middag een reis gemaakt naar een onontgonnen gebied, namelijk de rechter hersenhelft. De linker hersenhelft is het cognitieve stuk, daar zit het verleden, de toekomst, angst en onzekerheid. Twijfel: zal ik dit of zal ik dat? Bevestiging vragen aan anderen. Niet willen afwijken van de groep. Vroeger opgedane blokkades die ervoor gezorgd hebben dat je niet je stralende zelf mocht en mag zijn. In je kracht staan, vol creativiteit en vol liefde voor jezelf en voor anderen. Kunnen en willen delen omdat je leeft in overvloed en niet in tekorten.
De rechter hersenhelft is het gebied waar je praat met je ziel, je innerlijke bron, die oneindig veel wijsheid bezit en heel veel van jou houd. Daar ben je in het moment, het NU, daar ervaar je rust, ruimte, licht, kracht en creativiteit. Als je contact kunt maken met dat gebied, dan kun je heel makkelijk tegen de ander zeggen ‘ik hou van jou’, want dan ervaar je zoveel liefde dat je overstroomt en genoeg hebt niet alleen voor jezelf, maar voor de hele wereld. Niet alleen voor de mensen, maar je bent je ook veel bewuster van de aarde waarop je leeft. Je kunt makkelijker delen, je hebt niet meer zoveel nodig etc.
Op een speelse manier hebben we die middag contact gemaakt met dat gebied. Reacties na afloop: ‘wat ongelooflijk fijn was dit, ik voel me zo licht, zo rustig en blij.’ ‘Ik voel dat ik weer een stap verder ben op mijn levenspad.’ ‘Ik ben je zo dankbaar voor deze fijne middag.’
Waarom doen we dit niet allemaal van tijd tot tijd? Het is zo simpel en zo waardevol. Juist in het hier en nu in de maatschappij waarin we nu leven is het zo nodig. Er is zoveel verwarring en pijn. Niet alleen extern maar zeker ook intern, in jezelf. Jezelf bevrijden van al die zwaarte, dat gun ik iedereen.
Nou klinkt het misschien alsof ik altijd en eeuwig in balans ben en in licht en liefde leef. Ik heb natuurlijk ook momenten dat ik niet in balans ben en ook boos, verdrietig en geïrriteerd ben. Ik ben en blijf natuurlijk ook gewoon een mens. Ik weet alleen wel hoe ik ervoor kan zorgen dat ik me weer krachtig en liefdevol voel. Hoe ik alles uit mezelf kan halen en eigenlijk niemand daarvoor nodig heb. Mijn eigen ruimte in kan nemen. Hartewensen kan realiseren omdat ik voel dat het goed is voor mij en voor de wereld.
Dus, laten we allemaal bewust het nieuwe jaar omarmen. Ik gun jullie allen een heel liefdevol, gelukkig, wijs, mooi en voorspoedig 2016.
Mocht je in een transitie zitten en niet meer weten welke kant je op “moet”, dan sta ik uiteraard ook in 2016 weer met volle overgave voor je klaar om je op liefdevolle wijze te begeleiden. Ik hoop jullie te ontmoeten. Heb het goed!
Nb. Marcella de Klerk is transformatie coach, healer en reader. Missie: je bij je reis naar je authentieke zelf begeleiden.
