Na 23 jaar heb ik mijn man en vervolgens mijn baan verlaten omdat mijn ziel gehoord wilde worden en dat kon in mijn geval niet wanneer ik bij hem zou blijven en mijn baan bij Fortis zou aanhouden. Ik kon er niet meer omheen en wilde ook niet anders. Ik zou eindelijk mijn pad vervolgen. Een Inca sjamaan zag in een coca reading dat ik in het buitenland een man met dezelfde vibratie zou ontmoeten. Dat vond ik natuurlijk wel heel spannend want ik ging voor 7 weken naar Hawaii en New Zealand. Deze lange reis zou een persoonlijke reis worden waarin ik nog meer contact met mijn ziel zou maken. In mijn verbeelding zag ik mij al een van de vele stoere New Zealanders ontmoeten. Op mijn eerste dag op Hawaii werd ik voorgesteld aan een Zwitser, een man waarbij ik het gevoel had dat ik hem al mijn hele leven kende of misschien kende ik hem wel uit een vorig leven. Ik wist ondertussen uit ervaring dat je niet zomaar mensen ontmoet. Je ontmoet mensen waar je wat mee mag uitwerken of iets mee mag opbouwen. De rest van mijn verblijf op het eiland zou ik met hem optrekken. Ik was niet verliefd maar het voelde heel vertrouwd. Toen ik naar New Zealand ging hoorde ik niets meer van hem. Ik voelde echter dat we elkaar niet voor niets waren tegengekomen en dat het nog niet afgelopen was. Dit werd ook bevestigd in een droom. In Nederland aangekomen stapte ik over mijn eigen trots heen en stuurde hem een mail waarin ik me zeer kwetsbaar opstelde. Het leek of er een knop bij hem omging en we hadden al snel telefonisch contact waarin ik weer dezelfde vibratie voelde als op Hawaii. Hij kwam naar Amsterdam en we hadden een geweldig weekend waar ik een diepe liefde voelde voor hem. Ik voelde dat we samen konden groeien in deze voor mij aparte relatie. We hadden geweldige gesprekken. Eindelijk een man die mij begreep. Ik bewonderde zijn contact met de dolfijnen en de walvissen en zijn passie voor fotograferen. Ik vond het dan ook jammer om te zien dat hij niet zijn passie leefde maar vast zat in zijn baan. Echter de derde keer dat we elkaar een weekend zouden zien, ditmaal in Zwitserland voelde ik dat het anders was. De mooie overeenkomsten die ik tussen ons zag waren ineens verdwenen. De aardse zaken namen beslag van ons en ik ervaarde hoe hij alles onder controle wilde houden zelfs mij. De spirituele benaderingen van hem veranderde in doemscenario’s en zag ik hoe er een diepe laag van angst en boosheid onder zat. Het was zo anders dat ik me voorgesteld had. Ik was teleurgesteld. Ik vond dat hij niet leefde naar waar hij over sprak. Ik heb het hele weekend tegen beter weten in geprobeerd dat onbestemde gevoel te onderdrukken. Dat stemmetje dat zei ‘Zo ga je weer van je zelf en van je pad af dat wil je toch niet?”. Hij had het natuurlijk ook gevoeld, alleen zijn manier was om niets te uiten en gewoon niet meer te communiceren. Bij een medium op straat trok ik een kaart. Mijn vader kwam meteen bij haar binnen en de eerste kaart die ik trok was ‘Teleurstelling’, de tweede kaart ‘Mislukking’, de derde kaart ‘Succes’ en de vierde kaart ‘De Hoge Priesteres’. Hij was dus een cadeautje zei zij en dat had ik al twee keer eerder gehoord. Ik dacht alleen een ander soort cadeautje, maar zoals ik al vaker schreef het is altijd anders dan je denkt. Hij was een cadeautje om het laatste restje teleurstelling en mislukking op te ruimen wat mijn vader, die ik enorm liefheb, onbewust bij mij oproept. Ik ben hem dus dankbaar dat ik hier doorheen kon gaan om vervolgens succes te boeken en weer de Hoge Priesteres te kunnen zijn.