De wereld is in beweging, voelen jullie het ook? Wat een drukte en onrust om ons heen.
Iedereen moet van alles zoals druk in de weer met werk  of het krijgen van werk/ opdrachten, met relaties: blijf ik bij mijn partner of niet? Moeite hebben met het nemen van beslissingen, durf ik het oude los te laten en het nieuwe “onbekende” te omarmen?
Allerlei wegen worden bewandeld, samen, alleen en we creëren ons suf. Plannen worden gesmeed, mensen benaderd om die plannen te omarmen etc.

Waarom voelt dat dan toch zo zwaar? De energie van mensen om me heen die maar voort ploeteren. Is dit de wereld in transitie? Een gewaardeerde collega uit het vak zei laatst, we zitten in een informatie revolutie. Er heerst verwarring en pijn. Wie ben ik, wat doe ik hier? Volg ik mijn hart? Als we die issues uit het verleden niet opruimen, blijft dat ons achtervolgen, daar ben ik van overtuigd.

Als je er midden in zit heb je nog geen overzicht, dat krijg je pas als je boven op de berg staat, dan heb je uitzicht! Het gaat mijns inziens om vertrouwen en veiligheid. Wat is nou echt belangrijk in je leven? Die status voor de buitenwereld? Krampachtig vasthouden aan het oude? Durf je de rivier van het leven te laten stromen? Nieuwe bronnen in jezelf aan te boren? We gebruiken maar 2% van onze intuïtieve vermogens. Wat kan en zal er gaan gebeuren als je de poorten wat verder open doet? Of metaforisch gesproken de ramen opengooit zodat er frisse lucht naar binnen kan stromen?

Als nu1 uitkomt is het nieuwe jaar alweer bijna begonnen. Nieuwe kansen, nieuwe voornemens, nieuwe plannen. Eigenlijk is het ook mooi om met de seizoenen te leven. De lente is het seizoen van nieuwe plannen, het onverwachte toelaten en nieuwe kansen zien, te zaaien. De zomer het seizoen voor het uitvoeren, het groeien en vervolmaken van deze plannen, de herfst voor het oogsten en de winterperiode voor de consolidatie, terugkijken op het afgelopen jaar en naar binnen te keren. De balans opmaken als het ware. Tijd om op te ruimen.

Tijd om jezelf eens aan een nader onderzoek te onderwerpen. Ben ik trouw aan mezelf? Herken ik patronen in mezelf die me tegenhouden/beperken? Geen navel staren, maar bewust het mooiste cadeau aan jezelf geven, namelijk vrijheid om het leven door je heen te laten stromen als een rivier, met de stroom mee…. Je bent goed zoals je bent! Je kunt overprikkelt raken van al die boodschappen dat je gelukkig moet zijn, je awesome moet voelen, dat je plezier in je leven moet hebben etc. Als je dat niet voelt dan kun je je nog ongelukkiger voelen, iedereen kan het behalve ik!

Zomaar een knop omdraaien is lastig. Deze foto’s heb ik in het bos en op de hei gemaakt, gewoon bij mij om de hoek. Als je ziet hoe perfect en mooi en synergetisch de natuur is, waarom zouden wij dat dan niet zijn? Wij zijn een onderdeel van de natuur en ook wij zijn prachtig, liefdevol en zitten vol talenten en vaardigheden waar de wereld om zit te smachten. Wij zijn een onderdeel van het radertje van het leven. Samen vormen wij een geheel. Daarom is iedereen goed zoals hij is. Dat kan zoveel rust geven!

In liefde en verbinding en met licht.