Drenthe en de Hunebedden↓

door: Monique van Dijk

Deze winter ben ik op reis geweest naar Finland en Noord Noorwegen. Toen ik eind april voor een week naar Drente ging om de Hunebedden te bezoeken realiseerde ik mij dat deze stenen die miljarden jaren oud zijn die zelfde reis als ik hebben afgelegd. Al deze Hunebedstenen en zwerfkeien zijn door de Ijstijd naar Drente gerold. Waauw dat was een rare gewaarwording. Ik had mijn Indianen fluit meegenomen om voor de Hunebedden te spelen en te bedanken dat ze ons zoveel wijsheid hebben gegeven. Tijdens mijn bezoeken die 5 dagen duurde voordat ik ze alle 50 had gevonden kwam ik ook in aanraking met de oude wijsheden en volksverhalen van Drente. Hieronder een paar wijsheden en een volks verhaal:

 

Wel as starft

holt op te leven

maor ophollen met leven

wil niet aid zeggen

da’j starft

 

Wie sterft

houdt op te leven,

maar ophouden met leven

wil niet altijd zeggen 

dat je sterft

 

 

Zwieg….en elk zal oe

veur verstaandig houden

 

Zwijg… en ieder zal je

voor verstandig houden

 

 

 

Paartie zegt:

‘Dat doe’k zó wal even,’

maor wèl wet of ‘zo’ nog komp?

 

Sommigen zeggen:

‘Dat doe ik zo wel even,’

maar wie weet of ‘zo’ nog komt?

 

Hunebedden

Van reuzen en hunebedden:

 

Dat er vroeger reuzen in geleefd hebben werd door de bevolking zeker aangenomen, al was het alleen al door de aanwezigheid van de “Dikke Stenen’: de hunebedden.

Dat de reuzen de zwaarste als knikkers gebruikten, wordt vooral langs de Hondsrug verteld.

De Hunebedden om Borger zijn volgens de overlevering als volgt gebouwd: de reuzen wierpen elkaar de stenen toe. Van Buinen naar Borger, van Borger naar Drouwen. Precies op de plaats!

Niet altijd echter gooiden ze ver genoeg. Daarom liggen de hunebedden in Gieten en Rolde buiten het dorp.

Ook groeven ze soms stroompjes om droog te kunnen wonen. De Koeganger A is zo bochtig uitgevallen, omdat de reus, die eraan werkte steeds naar de grond keek. Uit het zand, dat hij uit z’n grote klompen schudde ontstonden de heugten - de heuveltjes.

Aan het Reuzendiepje bij Roden werkten verschillende reuzen. Elk deed op zijn eigen manier en dat is de reden dat dit diepje bij Lieveren en Roden zo kronkelt. Tussen Dwingeloo en Ruinen hadden de reuzen ruzie. Ze vochten fel en gooiden elkaar zo hard tegen de grond, dat er deuken in de bodem kwamen. Vandaar de vele plaatsen om Kraloo.

Dat de reuzen sterke handen hadden toont de deksteen van het Emmer Hunebed, waar men nog kan zien met heoveel kracht zo’n reus die steen vastgepakt heeft: een afdruk van zijn knuist staat er nog in! Zo werd gezegd. Maar in Emmen wist men ook, dat koning Lodewijk Napoleon zijn paard op deze deksteen had laten springen om zo beter de omgeving te kunnen overzien.

Dat het met kracht gebeurde is nog zichtbaar: ’t Lezer van Napoleon zien peerd’ is op de deksteen te zien.

 

J. Poortman 

Hunebedden

Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden
Hunebedden

Drenthe en de Hunebedden

Klik op het menu voor inhoud en andere functies.

Gebruik de pijlen aan de zijkant om door het magazine te bladeren.
Loading ...