Anderhalf jaar geleden ben ik begonnen met het opzetten van een drumcirkel. Ik had er behoefte aan om, wanneer het volle maan is, mij met haar via de drum te verbinden, evenals met Moeder Aarde en mijn Inheemse voorouders. Ik had natuurlijk vele ceremonies meegemaakt tijdens mijn bezoeken aan de Inheemse volkeren. Ik reageerde daar verschillend op: soms emotioneel, soms ging mijn lichaam trillen en soms was ik in trance. Ik word op dat moment een open kanaal die informatie doorkrijgt.

Ik stuurde een mail aan mensen in mijn omgeving of er interesse was om samen een drumcirkel op te zetten. Die interesse was er. Er meldden zich tien vrouwen aan. Vaak gebruiken we salie om de ruimte en onszelf te reinigen, tevens maakt de geur ons rustig. Vervolgens nemen we even de tijd om te landen en te verbinden en roepen we onze voorouders uit de vier windstreken aan om ons bij te staan in de drumsessie. Soms is er een thema en soms gaan we gewoon drummen, vaak begeleid door onze klanken. Het is prachtig om te zien wat voor co-creatie er ontstaat. Zo’n sessie duurt twintig minuten. Afgelopen volle maan hadden we ons wederom verbonden met North Dakota en de Inheemse volkeren in verband met de pijpleiding die wordt aangelegd in een van de grootste rivieren der aarde, de Missouri. Prachtig hoe we drumden en klankten en hoe we één werden en ons allen waanden in de Black Hills, hoe we de dieren en de Inheemse volkeren bijstonden. En natuurlijk heeft dit impact. Daarnaast heeft het een helende werking op onszelf om bijvoorbeeld negatieve gevoelens te neutraliseren en je hart te openen, zodat de frequentie van liefde kan stromen en zich kan verspreiden.

Zelf heb ik twee drums, een op de hart frequentie gemaakt van een rendier uit Samiland en een op de eerste chakra, gemaakt van een buffalo uit Colorado. Ik gebruik ze afwisselend afhankelijk van het gevoel wat ik heb tijdens volle maan. Wanneer ik drum voel ik de cirkel van de Inheemse Grootmoeders en de Inheemse Grootvaders waar ik mee verbonden ben, om mij heen. Ik voel hun aanwezigheid ook wanneer ik op reis ga en mijn drum meeneem zoals laatst in Mongolië. Een vriendin en ik trokken te paard door Mongolië en drumden op verschillende plekken. De spirits laten zich dan even zien, als dank.

De kerk heeft het drummen ooit verboden en de drums verbrandt en kerken gebouwd op de krachtplekken waar de Inheemse volkeren hun ceremonies hielden. Gelukkig blijft het goede altijd op de een of andere manier behouden en wordt dat doorgegeven.
Laatst drumde ik voor mijn demente vader en begon met mijn schorre stem te klanken. Mijn vader werd rustig en kreeg tranen in zijn ogen. Zou hij zich herinneren hoe het thuis is waar hij straks naar terugkeert?
Tijdens de volle maan cirkel in november verbond ik mij niet alleen met de Black Hills maar ook met de moeder van mijn vriend, die nagenoeg op sterven lag. De volgende dag zouden we op bezoek gaan en ik had de drum bij mij. Ze was echter al heengegaan.
De drum heeft de klank van de bron die wij allen kennen maar niet herkennen. Wanneer we ons innerlijk weten en ons gevoel laten spreken herkennen we de klank van de drum.